Η Καμπάνα του Πόντου. Μέρος 11ο

( Παναγία Xρυσοκέφάλος, μητροπολιτικός ναός της Τραπεζούντας στην εποχή των Μεγαλοκομνηνών.

Mέριμνα Ποντίων Kυριών, Zωντανές Mνήμες Πόντου.)

XI

Ο λόγον ‘κ’ ετελείωσεν και η βοή ‘κ’ εστάθεν,

έστραψεν και εβρόντεσεν και το κάστρεν εσείεν…

Απάν’ ας σον Καστρότοιχον, κι απάν’ ας σο παλάτι,

τη Παναγίας το Ζωνάρ’ τ’ εφτάχρωμον επλώθεν

και έλαμψεν η Θάλασσα, η Γη και τα Ουράνια

Απέσ’ κι απάν ‘ς σα χώματα, ‘ς σην μέσ’ τη φωτασίας

‘φάνθεν η Χρυσοκέφαλος με τον Χριστόν ‘ς σα χέρια.

Μαργαριτάρια έλαμπαν ‘ς σην άκριαν τ’ ομματία τς

ντ’ εγύριζαν και ολουνούς ετέρνανε θλιμμένα

κι ολόγερα τς, επέταναν χίλιοι, μύροι αγγέλοι.

Ερούξαν ούλ’ ‘ς σα γόνατα, κι εποίνανε μετάνοιας

εψάλνανε το «Ωσανά» και το «Τη Υπερμάχω…»

Εντάμαν ψάλνε κι οι αγγέλ’. Και ξαν κρουν τα καμπάνας…

…Κι ακούγεται από ψηλά, ψηλά ας σα Ουράνια,

έναν φωνήν, τρανόν φωνήν, σαν απ’ αγγέλου στόμαν.

»Αποθαμέν’ θα απομέν’ν, αδά όπου εθάφταν

»χιλιάδες χρόνια φύλακες, και μέρες μυριάδες…

»και άλλα τόσα κι αν διαβαίν’ν, θα μέν’ν και θα περμέν’νε.

»Θα αναμένε την Λαμπρήν και το Χριστός Ανέστη…

»Θα αναμέν’ν τον γυρισμόν και τη Ξενητεμένε.

»Εσάς αλλού θα στείλω σας, άλλο λαλεί σας χώμαν…

»άλλο γραμμένον έχετεν, κι η Μοίρα σουν έν’ άλλο.

»Με την ευχή μ’… Με την ευχή μ… και με την ευλογία μ…

»‘Σ σο καλόν και ο δρόμος σουν ομάλ’ και μέλ’ και γάλαν

»ο δρόμον ντο ευλόγησα, η στράτα ντο ευχέθα

»Θα έν’ στράτα και γυρισμού κι Όρωμαν Ξενητέα.

Από Θεού ξαν έρχεψαν να κρούγνε τα καμπάνας,

χωρίς Δεσπότ’ διαταγήν και Διάκου συνεργείαν

Καμπάνας μικρά και τρανά, κρούγνε δοξολογίαν.

Το έναν κρούει και τραγωδεί, το άλλο κρούει και κλαίει

κι ας σ’ όλον το τρανύτερον βαρυαναστενάζει,

ντο ‘κ’ έχ‘ ανθρώπς, ν’ ακούγν’ ατο, ποπάν ν’ εφτάει μετάνοιας.

Χρόνια έρθαν κι επέρασαν, καιροί έρθαν και πάγνε

και η καμπάνα το τρανόν, αναμέν…, δίχως γλώσσαν…

 Εμπαίν’ αέρας και βοά, άνεμος και μουγκρίζει

εμπαίν’νε ευχάς και τραγωδεί, μπαίν’νε κατάρας κλαίει,

 Εμπαίν’νε και τ’ ορώματα τ’ ημέρας και τη νύχτας,

και κρούει… και κλαίει… και τραγωδεί και θλίφκεται ο Κόσμον…

Πιστή αντιγραφή για το διαδύκτιο: Κώστας Μαυρόπουλος