19η ΜΑΙΟΥ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ.

Κυριακή 3 Ιουνίου 2012

Η Καμπάνα του Πόντου. Μέρος 7ο . Δραματοποίηση: Εύξεινος Λέσχη Τρικάλων.




Ο Άε-Σάββας κρυφοκλαίει, κι Άε-Φίλπον στενάζει
όνταν ελέπ’νε να σουμών’ τ’ άκλερα τα καράβια
π’ είχαν πανία ολόμαυρα, σκοινία οφιδένια,
π’ είχαν κατάρτια άμον σταυρά, μαύρα κι αραχνιασμένα,
π’ έρθαν ας σην Ανατολήν, με θάνατου παντέραν

Η Όφ με τα χωρία θε, με τα έμορφα λαγκάδια
Τα κρύα ποταμόνερα τ ήμερα ακρογιάλια
Πι χεν τζαμία ντ έκρυφταν εικόνας αγιασμένα






Πι χεν μολάδες Χριστιανούς Χοτζάδας βαφτισμένους


Εκλείδωσεν τα εκκλεσιάς κι επέρεν τ ανοιγάρια
Επέρεν ασό μαυρόχωμα κι ασό άσπρο την πέτραν
Κι έρθεν με τα φελούκας τας κι άραξεν σην Δαφνούντα.

Το πορτοκαλολείβαδον, το πράσινον το Ρίζιον,
εφήκεν τα νεράτζια θε, τα χρυσά πορτοκάλια,
ετυλίγεν τα φύλλα τουν, σάβανα μυρωμένα,
κι έρθεν με τ’ άλλτς, έρθεν με τ’ ούλτς, ‘ς σο μαύρον τ’ ακρογιάλι.

Έρθανε και τα Σούρμενα, με τα πολλά καΐκια,
με τοι πολλούς τοι ξενητειάντς, με τοι καλούς ψαλτάδες
έρθανε και εκχύγανε, κι εγόμωσαν τα στράτας,
κι ενώθανε με τ’ αλλουνούς, π’ έρθαν ας σα ραχία…

Ν’ αϊλί εμέν… να βάϊ εμέν… ντο είν’ ατά ντ’ ελέπω!!!

Ούλ’ απέλεκαν τον γιαλόν κι εφήκαν τα τουμπία,
εκείν’ π’ έγκεν Ανατολή, κι άλλ’ π’ έφερεν η Δύση,
εκείν’ π’ έρθαν ας σα ψηλά, κι άλλ’ ας σα θαλασσάκρια,
π’ έρθαν ας σα γειτονοτόπς, και ας σα σιμοχώρια,
ε ν ώ θ α ν ε και έβαλαν ‘ς σην μέσ’ την Τραπεζούνταν…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου