19η ΜΑΙΟΥ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Νεοελληνική απόδοση του ποιήματος. Μέρος 1ο-στροφή 3η


Κάποτ’ εγέντονε σεισμός, κι η γη όλεν εσείεν,
κι έναν Δεκαπενταύγουστον, κι έναν μαύρον ημέραν
επάρθαν τα κλειδία θε, κι ο κάστρεν εκρεμίεν…
‘Πέμναν τα πόρτας ανοιχτά, το Παλάτ’, δίχως θρόνον
και δίχως τοι παλατιανούς, και χωρίς Βασιλέαν
….κι ο Κάστρεν ο θεόρατον εγέντον κοιμητήρι.

Κάποτε έγινε σεισμός κι όλη η γη σείστηκε.
Κι έναν Δεκαπενταύγουστο και μιαν μαύρη ημέρα
Πάρθηκαν τα κλειδιά του και το κάστρο γκρεμίστηκε …
Απόμειναν οι πόρτες ανοιχτές, το παλάτι δίχως θρόνο
Και δίχως τους παλατιανούς και χωρίς Βασιλέα
…και το Κάστρο το θεόρατο έγινε κοιμητήρι.

Ελεύθερη μετάφραση: Λένα Σαββίδου 
 Πιστή αντιγραφή για το διαδύκτιο: Κώστας Μαυρόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου