(Επιμέλεια video: Σαββίδου Λένα για την Εύξεινο Λέσχη Τρικάλων και το Thalassa Karadeniz)
Ένα από τα ομορφότερα αποσπάσματα της Καμπάνας του Πόντου.
Ξεκινά με τον υπέροχο στίχο: "Η Τραπεζούντα, η κυρά, Βασίλισσα κι
αφέντρια..." δημιουργώντας ρίγη συγκίνησης για να κλείσει με το συγκλονιστικό
«'Σ σ' έναν Αγοίκον Λείμψανον, αγοίκον κλαίει καμπάνα...». Το απόσπασμα αναφέρεται
στην Βασίλισσα των πόλεων του Πόντου, την Τραπεζούντα που ο πόνος του ξεριζωμού
των παιδιών της την έχει μεταμορφώσει από νέα κι όμορφη νύφη σε ώριμη γυναίκα
με ολόασπρα μαλλιά και θολωμένα από τα δάκρυα μάτια. Ντυμένη σε ρούχα ολόμαυρα
με κόκκινα σανδάλια στα πόδια της, απομεινάρι ενός ένδοξου Αυτοκρατορικού
παρελθόντος, απλώνει την ψυχή της κι αγκαλιάζει τις πόλεις του Πόντου που έχουν
σε αυτήν συρρεύσει την ώρα του Μεγάλου Χαμού.
Οι πόλεις της αποτείουν τον σεβασμό που της αξίζει κάμοντας
τόπο, ανοίγοντας κι αφήνοντας την να
περάσει μπροστά και να ηγηθεί της πορείας προς το Κάστρο των Κομνηνών.
Ψηλή περήφανη, αγέρωχη σαν τα έλατα της Λαραχανής, αυτή
παίρνει την θέση της και προπορεύεται…
Ο Θεός την αντικρίζει,
ματώνει η ψυχή του και διατάζει τις καμπάνες να συνοδέψουν το βήμα της. Εκκλησίες
και μοναστήρια σε όλη την Τραπεζούντα ξεκινούν να θρηνούν καμπανοχτυπώντας σε
κάθε βήμα της.
Άγιος Γεώργιος
Περιστερεώτας, Θεοσκέπαστος κι Αγία Μαρίνα ξεκινούν να χτυπούν τις μικρές
καμπάνες για να συνεχίσει με τα βαριά σήμαντρα ο Άη Γιάννης των Εξωτείχων, να
βροντήσει ο Άγιος Γρηγόριος όπως του έπρεπε να πράξει ως Μητροπολιτικός ναός της
πόλης που ήταν και να πάρουν σειρά ο Άγιος Βασίλειος, της Υπαπαντής του Χριστού
κι ο Άγιος Ιωάννης της Δαφνούντας.
Η Αγία Σοφία ακούγοντας τις καμπάνες να χτυπούν νοιώθει το
δράμα κι από τον τρούλο της ξεχύνεται θεϊκό φως, για να τη δει ο Άγιος Ευγένιος
και με τη σειρά του σαν ήλιος να λάμψει. Αστράφτει η Παναγία η Χρυσοκέφαλος
και το φως της πέφτει πάνω στο Κάστρο…Ο
Άγιος Φίλιππος λαμποκοπά και η λάμψη του ασημώνει τη Μαύρη θάλασσα…Στην
Παναγία την Ελεούσα οι πεθαμένοι άναβουν τα κεριά και στον Άγιο Σάββα ανάβει μοναχή της η καντήλα…Τα ερημοκλήσια και παρεκκλήσια δίδουν το φως τους κι αυτά
και σαν άστρα στη Γη λάμπουν.
Μικρές και μεγάλες καμπάνες σε όλη την Τραπεζούντα γίνηκαν μία..
Μία μεγάλη Καμπάνα πάνω από την πόλη που χτυπά, βροντά και κλαίει όσο η πομπή
ανεβαίνει το δρόμο του Κάστρου.
'Σ σ' έναν Αγοίκον Λείμψανον, αγοίκον κλαίει καμπάνα...
Λένα Σαββίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου